WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI
Scenariusz zajęć z aktywnym udziałem rodziców pt. „Żegnamy Zimę – witamy Wiosnę!”
I. N: - Śpieszę wam donieść, że zbliża się do nas panienka w kolorowej sukience, z fujareczką zaczarowaną, trelami ptasimi rozśpiewaną… Jeszcze jest za rzekami, za lasami, za łąkami i polami – lecz już wkrótce będzie u nas! Tam, gdzie przejdzie – świat odmienia, zimie mówi: „do widzenia!”. [ Odsłaniam na tablicy dwie grupy obrazków, dzieci podzielone na dwie grupy otrzymują zestaw liter, z których mają wybrać prawidłowe, aby ułożyć rozwiązanie] N: - Ułóżcie pierwsze literki tych wyrazów, a dowiecie się , kto od nas już odchodzi i kogo pożegnamy, a kogo witać będziemy. [ Rozwiązanie: „ZIMA” i „WIOSNA”] N: - Kalendarzowa wiosna zaczyna się 21 marca, wtedy dzień trwa tak samo długo jak noc. Każdy następny dzień będzie coraz dłuższy a noc coraz krótsza – i tak przez całą wiosnę aż do lata! To świetna wiadomość, gdyż będzie można się dłużej bawić na dworze! Ale z prawdziwą wiosną bywa różnie. Zdarza się, że zima niechętnie ustępuje jej miejsca i ani myśli odejść ! [ czytam dzieciom wiersz Karoliny Kusek, w tle cicha muzyka: A. Vivaldi „Cztery pory roku – Zima” ] Zima nie chce odejść Zima nie chce odejść, chce z nami pobyć jeszcze. Popatrzcie jak zawzięcie śnieg mocuje się z deszczem. Jak go wiatrem podcina i gnie na wszystkie strony; Jak mu dmucha w źreniczki ledwie co przebudzone. A mróz mu dopomaga: krępuje w locie zwinne krople. Na szczęście sił już tyle nie ma, By zaczarować je w lodowe sople.
Zabawa ruchowa: „Raz dwa, trzy – pani Zima patrzy” (zasady jak „Król patrzy na oczy”)
Nauczyciel dalej snuje opowieść, odsłaniając nowy obrazek ze słomianą kukłą: N: - Gdy Zima ociągała się z odejściem, wtedy wyganiano ją do kraju wiecznych śniegów i lodów, za rzeki, morza i oceany - topiono marzannę. Marzanna, to kukła zrobiona ze słomy, wyobrażała złą zimę, której wszyscy mieli już dość. Niesiono Marzannę do najbliższej rzeki i tam wrzucano do wody! Wołano: „Płyń Marzanko do morza! Zabierz z sobą zimę!” [dzieci powtarzają okrzyki na przemian chłopcy i dziewczynki, potem wszyscy razem] N: - Potem wracano z kolorowymi gaikami i śpiewem na ustach, wesoło tańcząc, ciesząc się i radując z nadejścia wiosny. [ Ilustracja przedstawiająca obrzęd ludowy „chodzenie z gaikiem” oraz różne rodzaje gaików z różnych regionów Polski ]
Zabawa muzyczno – ruchowa „Taniec wiosny”
Dzieci (można podzielić na 2 grupy, np. chłopcy i dziewczynki) trzymając w dłoniach zwiewne chustki (apaszki) wykonują taniec (interpretacja własna) do utworu: A. Vivaldi „Cztery pory roku – Wiosna” N: - Gaik jest symbolem przyjścia wiosny. Dawniej gaik był obnoszony po wsi przez dorosłe dziewczęta, obecnie małe dziewczynki i chłopcy stroją gałąź w długie wstążki, kolorowe piórka, papierowe barwne kwiatki i w kolorowym korowodzie, śpiewając piosenki witają Wiosnę.
Piosenka „Na tym dworskim moście” [ pokaz wykonania gaika] II. Zaproszenie dzieci do stolików (miejsc pracy), gdzie rodzice przygotowali materiały. Podział na dwie grupy (dzieci mogły same zdecydować, w której grupie chcą pracować). Praca z aktywnym udziałem dzieci i pomocą rodziców: I – wykonanie Marzanny (słoma lub siano, patyki, sznurki, druty, bibuła kolorowa) II – wykonanie gaików ( gałązki, kolorowa bibuła, wstążki, piórka, kwiaty bibułkowe lub sztuczne, klej ) Zwrócenie uwagi na zachowanie bezpieczeństwa w czasie pracy. Nauka w trakcie pracy krótkich okrzyków do wykorzystania w czasie spaceru. Słuchanie, przypomnienie i śpiewanie poznanych piosenek o wiośnie. Sprzątanie stanowisk pracy, oglądanie wykonanych prac.
III. „Pożegnanie Zimy – powitanie Wiosny” – barwny korowód
Zaproszenie rodziców do wspólnego uczestnictwa w korowodzie. a) Przejście nad rzekę ze skandowaniem poznanych okrzyków (rodzice na przemian z dziećmi): - „Marzanna, Marzanna, taka brzydka panna. Do morza popłynie, nie damy się zimie! Hej!” - „Marzanna, Marzanna taka brzydka panna. Razem z zimą zginie w zamorskiej krainie! Hej!”
[Dz. ilustrują opowieść, rodzice czuwają nad bezpieczeństwem dzieci] N. - Nad rzeką pokłoniła się Marzanna czterem stronom świata, niebu i ziemi. Błysnęła w promieniach słońca, aż żal było się z nią rozstać… Zachwiała się Marzanna, przechylona nad poręczą, zatrzepotała słomianymi rękami. Sfrunęła na błękitną wodę, a bystry nurt porwał ją ze sobą. Marzanna płynęła ku dalekiemu morzu słysząc w oddali głosy dzieci: - „Marzanno, Marzanno, ty zimowa panno! Ciebie pożegnamy, wiosnę przywitamy! Hej!” - „Płynie Marzanna marcowa panna, za siódmy las! Mróz pożegnajmy, słońce witajmy, już wiosny czas!”
[Dz. machają na pożegnanie Marzannie wołając: „Do zobaczenia za rok!” ]
b) Zabawy z rodzicami na polanie (łące, placu) w drodze powrotnej. (Przy sprzyjających warunkach pogodowych.) „W poszukiwaniu oznak wiosny” – dzieci dobierają się parami z rodzicami, na sygnał dz. rozbiegają się szukając jak najwięcej oznak wiosny i starają się je zapamiętać, po czym wracają a odchodzą rodzice. Po ich powrocie następuje wymiana spostrzeżeń (kto zauważył więcej oznak wiosny). „Kukułka i gniazda” – rodzice stoją dobrani w pary ze swymi dziećmi. Jedno dziecko bez pary to kukułka. Na sygnał (np. klaśnięcie) dzieci odbiegają od swoich rodziców swobodnie poruszając się po placu a razem z nimi kukułka. Gdy usłyszą np. gwizdek, jak najszybciej starają się wrócić do swoich gniazd (rodziców) a w tym czasie kukułka stara się zająć „cudze” gniazdo, w ten sposób jedno dziecko znów zostaje bez pary czyli jest kukułką. Zabawa powtarza się Prezentacja poznanych piosenek o wiośnie (indywidualnie lub zespołowo) „Wiosenne okrzyki” – podział na zespoły, wymyślanie okrzyków na temat wiosny [np. "Idzie wiosna krokiem szybkim, niech radość przyniesie wszystkim!", " Niech te pląsy, te radosne - zwiastują nadchodzącą wiosnę!", i inne] Powrót na placówkę z kolorowymi gaikami.
Mgr Barbara Halińska PM 4 Jaworzno |